- burzyć burz·yć
- -ę, -ysz; pf z-
vt1) (dom) to demolish2) (spokój) to destroy
Nowy słownik polsko-angielski. 2014.
Nowy słownik polsko-angielski. 2014.
burzyć — ndk VIb, burzyćrzę, burzyćrzysz, burz, burzyćył, burzyćrzony 1. «powodować rozpadanie się czegoś; rozwalać, niszczyć» Burzyć stare domy, mury. Bomba burząca. przen. Burzyć czyjś spokój. Burzyć stare zasady, formy. 2. «powodować kłębienie się,… … Słownik języka polskiego